در نوع نمره هایپروپی یا دوربینی فرد دور را خوب میبیند و در نزدیک اذیت میشود . علایم بطور کلی شامل تاری دید در نزدیک ( تاری دور نیز ممکن هست )- خستگی چشم بعد از کارهای در فاصله نزدیک -سردرد یا چشم درد – می باشد.
هایپروپی یا به تنهایی وجود دارد و یا میتواند همراه آستیگمات باشد و درصورتیکه همراه با آستیگمات باشد علایم متفاوت میشود.
در چشم سالم نور بازگشتی از شیء روی شبکیه چشم کانون میشود و فرد شیء راواضح میبیند . اما در چشم هایپروپ نور بازگشتی از شیِء پشت شبکیه کانون میشود و فرد تصویر واضحی نمی بیند.
پیرچشمی یک نوع شایع از حالت هایپروپی (دوربینی ) هست. با افزایش سن معمولا افراد به سمت هایپروپی شیفت میکنند .
در افراد هایپروپ (دوربینی )یا چشم کوچکتر از حالت طبیعی هست و یا اینکه قدرت عدسی چشم کمتر از مقدار طبیعی آن چشم میباشد.